Compensatie Voor Het Sterrenbeeld
Substability C Beroemdheden

Ontdek De Compatibiliteit Door Zodiac Sign

Inspirerende verhalen

Kleine jongen verdwaalt tijdens schoolreisje, moeder komt erachter dat hij voor het laatst is gezien onder brug met bende - Verhaal van de dag

Tijdens een schoolreisje zag Michaels leraar hem niet wegkomen en een straatartiest benaderen. Dus verliet ze hem per ongeluk en merkte het pas veel later. De politie werd gebeld en vond Michael, maar toen ze ter plaatse kwamen, schokte het kind hen.



'Iedereen, terug in de bus!' Mevrouw Collins riep al haar leerlingen toe. Ze zaten allemaal in de vierde klas en waren momenteel op schoolreisje van Baltimore naar Washington D.C. Ze hadden historische plaatsen gezien zoals het Washington Monument en het Lincoln Memorial, maar het was tijd om terug te keren naar het hotel, waar ze de nacht zouden blijven en verder zouden gaan. hun bezoek de volgende dag.



Helaas zag mevrouw Collins niet dat een van haar leerlingen, Michael, werd afgeleid door een plaatselijke graffitikunstenaar en zich terugtrok uit de groep. De studenten vertrokken naar het hotel zonder Michael in de bus, en mevrouw Collins had geen idee.

  Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Ondertussen keek de jongen graag naar de kunstenaar die schilderde.



Rode en blauwe lichten verlichtten het hele gebied. De jongen was zo in gedachten verzonken dat hij de oorverdovende sirenes van de politieauto's niet had gehoord.

'Hoe doe je dat?' vroeg Michael aan de kunstenaar. 'Waar heb je geleerd?'

De kunstenaar wendde zich tot de jongen, trok zijn wenkbrauwen op en haalde zijn schouders op. 'Ik heb van een paar vrienden geleerd en ik raak gewoon geïnspireerd door het leven', zei hij en glimlachte naar Michael. 'Hoe heet je, jongen?'

'Ik ben Michael. En jij?'



'Jerry. Wil je het proberen?'

'JA!' de vierdeklasser schreeuwde bijna en greep het verfblik. Hij schilderde een aanzienlijk deel van de muur met Jerry's begeleiding en glimlachte aan het einde ervan. 'Dit is geweldig!'

'Je hebt talent, jongen.' De kunstenaar knikte en keek om zich heen. 'Dus, waar kom je vandaan? Waar is je moeder?'

'Oh, ik ben op schoolreisje. Mijn leraar is daar -' de jongen draaide zich om en realiseerde zich plotseling dat zijn klasgenoten en leraar weg waren. Hij strekte zijn nek en schrok dat ook de bus weg was. 'Ze zijn weg!'

Michael raakte in paniek, maar Jerry klopte op zijn schouder en spoorde hem aan om te kalmeren. 'Rustig maar, jongen. Weet je waar je woont?'

  Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

'Ik kom uit Baltimore. We zijn op schoolreisje. Ik heb mijn huisadres,' zei Michael, terwijl hij een stuk papier uit zijn schoen haalde, dat zijn moeder daar had gelegd voor het geval er iets zou gebeuren.

'Oh, weet je hun telefoonnummer?' Jerry ging verder, kijkend naar het adres.

'Nee! Kunnen we de politie bellen?' vroeg de jongen en was verrast toen de kunstenaar meteen zijn hoofd schudde.

'Nee, jongen. Ik maak deel uit van een bende. We kunnen de politie niet bellen,' antwoordde Jerry. 'Maar kom met me mee. Ik denk dat een van mijn vrienden morgen naar Baltimore gaat. Dan brengen we je terug naar huis.'

De jongen draaide zijn hoofd om zijn leraar en klasgenoten weer te zoeken en zuchtte omdat ze echt weg waren. Hoe konden ze me verlaten? dacht hij bij zichzelf. Ten slotte volgde hij de kunstenaar naar een gebied onder de Theodore Roosevelt Bridge, waar Jerry's bende zich zou verzamelen.

***

Terug in het hotel zorgde mevrouw Collins ervoor dat iedereen zich gedroeg tijdens het diner in het restaurant toen een van de kinderen naderde. 'Mevrouw Collins, waar is Michael? Hij zat niet in de bus.'

'Wat?' de leraar ging rechtop in haar stoel zitten en haar mond viel open.

  Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

'Ik heb Michael al een hele tijd niet meer gezien,' voegde het meisje van de vierde klas eraan toe, en ten slotte stond mevrouw Collins op. Ze liep het restaurant rond en vroeg iedereen naar Michael, maar geen van de kinderen had enig idee. Ze haastte zich naar de kamers en ontdekte dat Michael echt weg was.

Ze had geen andere keuze dan de ouders van de jongen te bellen. Het is duidelijk dat Michaels moeder in paniek raakte. 'We stappen nu in onze auto! Zoek alsjeblieft mijn jongen!' jammerde ze door de telefoon.

Nadat ze had opgehangen, belde mevrouw Collins de politie.

***

Jerry en Michael hingen nog bij de brug toen de avond viel. 'Ik blijf hier bij je, jongen. De meesten van ons hebben geen huis, dus dit is het beste wat we nu kunnen doen. Maar Hunky zei dat we je morgen naar huis konden brengen.'

Michaël knikte. Hij ging op de koude cementvloer zitten en omhelsde zijn knieën. Hij was dapper gebleven, maar uiteindelijk was hij bang en eenzaam. Iedereen was vriendelijk tegen hem geweest, maar hij besefte hoe dom hij was om van zijn groep af te wijken en met een vreemde te praten. Zijn ouders hadden gelijk en hij beloofde het nooit meer te doen.

  Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Plots verlichtten rode en blauwe lichten het hele gebied. De jongen was zo in gedachten verzonken dat hij de oorverdovende sirenes van de politieauto's niet had gehoord.

'Handen in de lucht! Ik wil handen omhoog zien!' schreeuwde een van de agenten en iedereen om Michael heen stak zijn hand op en liep naar de auto's.

Jerry trok zijn wenkbrauwen op naar Michael en gebaarde dat hij hetzelfde moest doen, dus stond de jongen op, hief zijn handen op en volgde. Toen hij dichterbij kwam, zag hij dat alle agenten hun wapens op de bende richtten.

'Laat het kind naar ons toe komen!' schreeuwde een van de agenten en Michael realiseerde zich dat ze er voor hem waren en dacht waarschijnlijk dat de bende hem gegijzeld hield.

Zijn handen gingen omlaag. In plaats van naar hen toe te rennen, waar hij wist dat hij veilig zou zijn, ging Michael voor de andere bendeleden staan ​​en sprak met zijn luidst mogelijke stem.

'Alsjeblieft! Ik ben in orde! Laat je armen zakken! Ik ben niet gewond! Ik ben in orde!' schreeuwde hij en de politie keek hem verward aan. 'Alsjeblieft, geloof me. Ik ben verdwaald in mijn groep en iedereen hier heeft me veilig gehouden!'

Na een gespannen stilte liet een van de agenten zijn wapen zakken en besloot dichter bij de jongen te komen. Michael legde alles beter uit en vertelde de agent hoe hij met Jerry begon te schilderen en later merkte dat zijn klasgenoten en leraar weg waren.

  Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Ten slotte riep de agent zijn collega's af en zei tegen Michael dat hij in de politieauto moest stappen. De vierdeklasser zwaaide naar Jerry en mompelde van verre 'dankjewel'. Jerry knikte, grijnsde en zwaaide terug.

De bendeleden keerden terug naar het gebied onder de brug en alle politieauto's vertrokken. Ze reden Michael terug naar het hotel, waar mevrouw Collins hem in een enorme omhelzing wikkelde.

Een paar minuten later kwamen zijn ouders aan en zijn moeder wilde hem niet laten gaan. De leraar verontschuldigde zich bij iedereen voor haar onvoorzichtigheid, maar Michael zei dat het zijn schuld was.

Uiteindelijk maakte het niet uit, want iedereen was veilig en wel, maar Michaels ouders besloten hem die avond mee naar huis te nemen. Zijn schoolreisje zat erop.

Tijdens de autorit naar huis vertelde Michael zijn ouders alles wat er was gebeurd en hoe Jerry vriendelijk tegen hem was geweest.

'Ok, schat. Maar hij zit in een bende. En het is altijd het beste om uit de buurt van die mensen te blijven om vele redenen. Je kent hun verleden niet en je kent niet alle betrokkenen. Jerry is misschien een aardig persoon, en Ik ben dankbaar dat hij je veilig heeft gehouden, maar ik wil nooit meer over hem horen,' legde zijn moeder vriendelijk uit.

De jongen knikte, maar na een paar minuten had hij een idee. 'Mam, kun je me aanmelden voor kunstlessen thuis?'

Ze draaide zich om en keek hem vanaf de voorbank aan. 'Natuurlijk, schat. Dat kan ik wel.'

  Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Michaël glimlachte. Misschien zou hij Jerry nooit meer zien, en hij wist dat zijn moeder gelijk had. Maar hij zou wel wat lessen kunnen nemen. Jerry vertelde hem dat hij getalenteerd was, en misschien had hij gelijk. Michael wilde zeker kijken of hij ook kunstenaar kon worden.

Wat kunnen we leren van dit verhaal?

  • Beoordeel een boek nooit op zijn omslag. Terwijl Jerry en zijn vrienden bendeleden waren, namen ze Michael op toen hij nergens heen kon. Daarom verdedigde de jongen hen tijdens de politieconfrontatie en verlichtte de spanning.
  • Voor schoolreizen is meer dan één leraar nodig om alle kinderen te begeleiden. Helaas is één persoon niet genoeg om een ​​hele groep kinderen in de gaten te houden, zeker niet in een vreemde stad. Daarom is het altijd het beste om meer dan één leraar en mogelijk een ouder te begeleiden.

Deel dit verhaal met je vrienden. Het kan hun dag opfleuren en hen inspireren.

Als je dit verhaal leuk vond, vind je het misschien ook leuk deze over een kleine jongen die naar de kant zwom om hulp te zoeken toen de boot van zijn familie kapseisde.

Dit stuk is geïnspireerd op verhalen uit het dagelijks leven van onze lezers en geschreven door een professionele schrijver. Elke gelijkenis met echte namen of locaties is puur toeval. Alle afbeeldingen zijn alleen ter illustratie. Deel je verhaal met ons; misschien zal het iemands leven veranderen. Als je je verhaal wilt delen, stuur het dan naar info@vivacello.org.