Inspirerende verhalen

'Eet mijn hondenvoer niet', meisje stopt arme jongen die ze heeft opgevangen, 12 jaar later stelt hij haar voor - Verhaal van de dag

Een meisje zag een arme jongen door haar straat dwalen en beschutte hem in haar huis. Maar hij had honger en was gedesoriënteerd, dus begon hij het hondenvoer te eten. Ze hield hem tegen en ze aten echt voedsel. Maar het meisje had nooit gedacht wat er jaren later zou gebeuren.

'Kom met me mee,' zei Samantha tegen de jongen die ze in haar straat zag ronddwalen. Zijn wangen waren rood en ze zag hem met een loopneus. Hij moest ook rond haar leeftijd zijn - vijf of zes jaar oud. Dus het kleine meisje dacht dat het het beste was om hem naar huis te brengen, en haar moeder zou weten wat ze moest doen.

De arme jongen volgde haar door de achterdeur en keek verlegen om zich heen. 'Mama!' riep Samantha, niet wetende waar haar moeder was. 'Ze moet onder de douche staan. Hoe heet je?'

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

'Luke,' voegde de jongen er zwakjes aan toe. Samantha begon zich nog meer zorgen te maken. Waar was zijn mama? Of papa? Is hij ziek? Heeft hij honger? Wordt mama boos? vroeg het kleine meisje zich af terwijl ze wachtte tot haar moeder zou komen.

Ze wist niet dat Luke een vaste waarde in hun leven zou worden.

Samantha stond op het punt haar te gaan zoeken toen ze de jongen naast haar puppy opmerkte. Eerst dacht ze dat hij hem aaide, maar toen hoorde hij krakende geluiden. Tot haar verbazing had de jongen een paar stukjes Kibble gepakt en kauwde erop.

'Stop! Eet het voer van mijn hond niet op!' riep ze uit, haastte zich naar zijn zijde en sloeg de brok uit zijn hand naar beneden.

'Maar ik heb zo'n honger,' zei de jongen beschaamd.

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Samantha wist niet wat ze moest denken. Ze was te jong om de strijd van die jongen destijds te begrijpen, maar ze kon meevoelen. 'Mijn moeder zal snel iets voor ons maken,' verzekerde ze hem.

Op dat moment verscheen Samantha's moeder, Lane, en was geschokt toen ze de jongen in haar keuken zag. Samantha legde alles uit en voegde er ook aan toe dat hij honger had.

Lane maakte iets klaar voor de kinderen om te eten en maakte nog meer toen Luke alles in een minuut verslond.

Daarna zette de moeder een film voor de kinderen om naar te kijken terwijl ze wat telefoontjes pleegde. Niemand in haar buurt in Virginia had enig idee waar de jongen vandaan kwam, dus belde ze de niet-spoedeisende lijn. Ze onthulden dat de jongen was ontsnapt uit zijn pleeggezin, dat een paar straten verderop was.

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Hij had zijn ouders verloren bij een brand en werd eerst naar een groepshuis gestuurd en daarna in een pleeggezin geplaatst. Sindsdien was hij ontsnapt en dwaalde door de buurt. Gelukkig vonden mensen hem altijd en belden de politie, zodat de jongen elke keer veilig terugkwam, maar hij bleef wegrennen.

Er zou binnenkort iemand komen om Luke terug te halen. Ondertussen waren de kinderen klaar met de film en begon Samantha haar huiswerk te maken. Lane hoorde haar aan Luke uitleggen hoe ze dokter wilde worden en hard moest studeren. De oudere vrouw glimlachte, want haar dochter had een enorm hart, en ze zag de kleine jongen elk woord dat Samantha zei in zich opnemen. Het was een prachtig gezicht.

Ze wist niet dat Luke een vaste waarde in hun leven zou worden.

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Toen zijn pleegouders hem ophaalden, beloofde Luke nooit meer weg te lopen als hij naar dezelfde school als Samantha kon. De pleegouders waren het daar meteen mee eens. Ze moesten hem nog inschrijven omdat hij na het verlies van zijn ouders iets moeilijks had meegemaakt en hem wilden laten wennen aan zijn nieuwe omgeving.

Al snel schreven ze Luke in bij de plaatselijke kleuterschool, en hij werd Samantha's beste vriend. Hij was altijd bij hen thuis, studeerde hard, respecteerde zijn pleegouders en elke andere volwassene, en hij ontsnapte nooit meer uit zijn huis. Twee jaar later werd hij officieel geadopteerd door dat pleeggezin.

Twaalf jaar later waren Luke en Samantha 18 en stonden ze op het punt af te studeren. Ze werden allebei toegelaten tot Harvard en hij had eindelijk de moed om haar mee te vragen voor het bal. Hij had het hele jaar parttime gewerkt om geld te sparen, en verscheen in een strakke, witte limousine bij Samantha's huis.

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Op het schoolbal deed hij haar een aanzoek terwijl ze langzaam dansten.

'Ik wist dat ik met je zou trouwen die avond dat ik je huis verliet nadat je me had tegengehouden om hondenvoer te eten,' zei Luke tegen haar.

'Meen je dat? We zijn 18!' Samantha lachte en sloeg zachtjes op zijn schouder.

'We hoeven niet jarenlang te trouwen. Ik wil gewoon dat je weet dat er niemand anders voor me is. Ik ben al verliefd op je sinds ik vijf was, dus... wil je met me trouwen?' vroeg hij zachtjes zodat hun klasgenoten het niet zouden horen.

Samantha glimlachte verlegen en knikte. Ze kusten elkaar voor de eerste keer liefjes. Maar het zou niet de laatste zijn. Ze waren samen door middel van pre-med, med school, residency, en fellowships. Ze creëerden hun eigen praktijk en trouwden.

Alleen ter illustratie | Bron: Pexels

Daarna kregen ze twee jongens en adopteerden ze drie dochters. En ze hielpen zoveel weeskinderen als ze konden door aan liefdadigheid te geven, vrijwilligerswerk te doen en hun medische diensten gratis aan te bieden. Het was alsof hun liefde in de sterren stond geschreven... of misschien in een medisch boek.

Wat kunnen we leren van dit verhaal?

• Leer uw kinderen om mensen in nood te helpen. Samantha besloot een arme jongen van haar leeftijd te helpen toen ze hem op straat zag, niet wetende dat hij haar lot was.
• Geef de vriendelijkheid terug die anderen je hebben gegeven. Luke werd opgevangen en geadopteerd nadat hij alles had verloren, dus als volwassene gaf hij samen met zijn vrouw zoveel mogelijk terug.

Deel dit verhaal met je vrienden. Het kan hun dag opfleuren en hen inspireren.

Als je dit verhaal leuk vond, vind je het misschien ook leuk deze over een arme jongen die als een vader voor een klein meisje begon te zorgen totdat zijn moeder erachter kwam en naar haar vroeg.

Dit stuk is geïnspireerd op verhalen uit het dagelijks leven van onze lezers en geschreven door een professionele schrijver. Elke gelijkenis met echte namen of locaties is puur toeval. Alle afbeeldingen zijn alleen ter illustratie. Deel je verhaal met ons; misschien zal het iemands leven veranderen. Als je je verhaal wilt delen, stuur het dan naar info@vivacello.org .